|അല്‍സ്വഫ് ചിറ്റൂര്|
ഒരു കയർ
രണ്ടു ജീവൻ
ഒരു ചെറു കയറിൽ
ഒതുക്കി നിർത്തിയെന്നയവർ..
ആരോടു പറയാൻ
ജീവനില്ലല്ലോ..!
എന്തിനായിരുന്നു..?
നിസ്സഹായതയുടെ വേലികൾ
ഞാൻ നന്നായറിഞ്ഞു
വേദന എന്നെ മാത്രമല്ല കാർന്നത്
ഈ ലോകത്തെ കാണാൻ കൊതിച്ച
എന്റെ പൈതലെ കൂടിയാണ്
അതെന്തു ചെയ്തു നിങ്ങളോട്..?
മനുഷ്യത്ത്വം മരവിച്ചു പോയോ..?
മാനവാ വേണ്ടായിരുന്നു…
എന്റെ കുഞ്ഞിനെ ഓർത്തെങ്ങിലും
എന്റെ രോദനം കണ്ടപ്പോഴെങ്കിലും
ആ കയർ ഒഴിവാക്കാമായിരുന്നു…
ഓടിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ മാറിപോകുമായിരുന്നു
നിനക്കൊരു ക്ലേശമാകാതെ
മനസ്സകം കറുത്തുപോയോ..?
മറുപടി വേണമെനിക്ക്…
എന്റെ രോദനം കേട്ടവരോട്
നീ പറയണം അണമുറിയാതെ
കാരണം, ഇനിയൊന്നിനും
എന്റെ അവസ്ഥ ഭവിക്കരുത്
ഇത്, വെറും വാക്കുകളല്ല
എന്റെ രോദനമാണ്…
തൃണവൽക്കരിക്കുകയാണെങ്ങിൽ
എന്നപ്പോലുള്ളവർ ഇനിയും
ചെറുകയറിൽ കുരുങ്ങിത്തീരും.
